Full English breakfast overgeslagen daze ochtend in Manchester.
Met nog een paar uur de tijd hebben we de Central Library bezocht. Jammer genoeg niet genoeg tijd om naar het Museum of Industry te gaan.
Manchester is de bakermat van de Industriële Revolutie. Op dat gebied is ook in het straatbeeld nog erg veel te zien. Ook de eerste ontmoeting tussen Karl Marx en Friedrich Engels zou hier hebben plaatsgevonden plaatstgevonden. Hun werk werd vooral beivloed door de uitwassen van de Industriële Revolutie. …
Vrijdagmiddag bereikten we na uiteindelijk 13 dagen lopen het officiele eindpunt van Offa’s Dyke Path. Op 182 mijl (293 kilometer) lopen vanaf ons beginpunt in Chepstow.
De laatste etappe had nog enkele kuitenbijters in petto. Onder andere nog een rondje over de laatste toppen van flinke heuvels aan de rand van het plaatstje Prestatyn. Prima dag, droog en zo nu en dan zelfs wat zon. …
Vorige week vrijdag was volgens het Cicerone gidsje de zwaarste dag van het Offa’s Dyke Path. Deze donderdag bleek dat toch te overtreffen. It was very very farry to Bodfari.
Een lange dag van stevig klimmen (altijd het liefst zo snel mogelijk) en dalen.
Gelukkig waren we donderdagochtend een uur eerder op pad dan normaal. Doordat het designers-huisje self-catering was, hebben we het hele ritueel van het breakfast kunnen overslaan.
In de community store van Llandegla hebben we ’s morgens nog een paar reepjes gekocht. In de ochtend leek het al een zonnige dag te worden.
Eerst rustig omhoog door weilanden en karrensporen. Maar rond lunch-time was het gedaan met gewoon wandelen.
Na enige tijd zien we links in de verte van ons de bergen van Snowdonia en voor ons de Ierse Zee. Vanaf de Jubilea Tower of Moel-Famau zagen we later in het oosten ook Liverpool liggen.
Wifi?? No, 4G 🙂
Niet overal is wifi. Landelijke gebieden in de UK blijken ADSL en kabel of glasvezel te hebben overgeslagen. Mobiel internet via 3 en ondertussen 4 G is hier vrij algemeen.
4G mast
Nog een klein stukje
Ook aan de langste dag kwam een einde. We logeerden in een prima B & B aan de buitenkant van Bodfari. Was nog wel even ruim een kwartier heen en terug lopen om te eten in de plaatselijke pub. Maar de Dinorben Arms was de moeite waard aan het eind van de dag.
Vanuit Chirk liep de route vandaag naar Llandegla. Bij het ontbijt afscheid genomen van onze Zwitserse vrienden. Voor hen was Chirk het eindpunt om vervolgens via Londen naar huis te treinen.
Het begin van de dag was relatief vlak en snel. Daar kwam na verloop van tijd verandering in. …
Na een eenvoudig doch voedzaam ontbijt in The Crossed Keys zijn we dinsdagochtend vanuit Llanymynech op pad gegaan richting Chirk.
Eenvoudig breakfast …
Tochtje kwam uit op 27 kilometer, door klimmen, dalen, modder etc een dagvullend programma. Fijne wandeldag. Echt herfstweer met in de loop van de middag wat zon.
‘s Avonds ingecheked in The Hand Hotel in Chirk. In de lobby kwamen we later opnieuw twee wandelaars uit Zwitserland tegen die we voor het eerst hadden gesproken in Mellington Hall.
Maandag liep de route langs de river Severn en voor een groot deel via het jaagpad langs het hoger gelegen Montgomery Kanaal. Ongeveer 23 kilometer van Welshpool naar Llanymynech.
Min of meer een rust-dag door het vlakke karakter van de route. Ook wat het weer betreft was het rust-dag. Geen geen regen van betekenis. Wel opvallend kouder vergeleken met eerdere dagen.
Onderweg kwamen we langs en door enkele ondergelopen weilanden. Nat, maar gelukkig verder zonder problemen.
Onderkomen in The Crossed Keys in Llanymynech is basic. Maar droog, warm en er is internet.
Na een English Breakfast in de B & B in Montgomery zijn we zondagochtend vertrokken richting Welshpool.
Een rustige aanloop in de regen naar de eerste beklimmingen van de dag. Na de min of meer gedwongen slak-dag van zaterdag zijn we vanaf nu weer in ieder geval weer goed op pad.
Onderweg kwamen we vandaag niet veel mensen tegen. Wel twee dames die onze etappe hardlopend deden. Trail-running, dat is hardlopen door modder en over heuvels etc.
Verder vooral koeien en heel veel schapen in de weilanden die we regelmatig doorkruisen. Ook veel eekhoorns die nog druk in de weer zijn om hun wintervoorraad aan te leggen.
Bloodiest Battlefield
Buiten een stuk buiten Montgomery passeerden we het bloedigste slagveld in Wales uit de tijd van de Burgeroorlog. Nadat we dit uit slagveld uit 1644 waren gepasseerd begon de eerste echte klim. Vervolgens een rustige wandeling door bossen en weilanden.
Hier werd op 18 September 1644 een slag utgevochten tussen de Royalisten en de troepen van het Parlement.
Een rustdag was het zaterdag niet, maar vergeleken met voorgaande dagen de minste dag. In afstand gezien dan (12 kilometer).
Vanmorgen vanuit Mellington Hall vertrokken naar Montgomery. Min of meer noodgedwongen, doordat we vrijdagavond geen onderkomen hebben kunnen vinden in de regio waar we na de etappe van zaterdag zouden uitkomen.
Alle tijd voor een lunch deze keer. En de tijd om de ruïnes van Montgomery Castle te bezoeken.
De ruines van Montgomery Castle
Als alles goed gaat halen we het eindpunt nog binnen de tijd die we over hebben.
Eind van de middag hebben we onze bagage en schoenen afgegeven bij de B & B waar we logeren. Vervolgens in hotel The Royal Oak onder een paar pints ale de planning voor de komende dagen doorgenomen.
Avondeten was deze zaterdag min of meer het tegenovergestelde van de vorige dag. Maar daardoor niet minder.
Vrijdag was het wel veel water. Niet alleen van boven, in de hogere gebieden vooral zijwaarts door een stormachtige wind.
Na een stevig ontbijt in George and the Dragon vertrokken we eerder vrijdagochtend in de de verkeerde richting. Enige onduidelijkheid doordat een andere route hetzelfde symbool heeft (een eikel).
Vervolgens kwamen we via een omweg langs het Offa’s Dyke Path Information Centre. Knighton ligt precies op het midden van Offa’s Dyke Path. …
Donderdagavond zijn we aangekomen in Knighton. De plaatsnamen Kington en Knighton lijken inderdaad verwarrend veel op elkaar.
We logeren hier in de George and the Dragon Inn. Joris en de Draak in het Nederlands. Wales is natuurlijk historisch ridder gebied. De draak is bovendien het symbool voor Wales.
Knighton is letterlijk het middelpunt van Offa’s Dyke Path. We zijn nu wat afstand betreft op de helft van de hele route. Hier in Knighton is ook het Offa’s Dyke Centre, dar gaan we vrijdagochtend natuurlijk nog even lang.
Route van vandaag was uiteindelijk niet zo ‘Soul Destroying’ als onze collega wandelaar, die we de vorige dag vanuit tegenovergestelde richting tegenkwamen, het noemde.
Het is allemaal niet erg moeilijk. Gewoon je ene voet voor de andere zetten (ongeveer 39.000 keer vandaag)
Door de regen was het uitzicht deze donderdag wat minder. Maar er waren onderweg wel erg mooie regenbogen te zien.
Zo nu en dan lopen we ook door weilanden waar ook een stier graast. Altijd wel iets om alert op te zijn.
Beware of the Bull …
Morgen, vrijdag, staat het laatste stukje Black Mountains op het programma. De verwachting is dat het de hele dag zal regenen. Gelukkig heeft het weer geen invloed op ons humeur. Alleen onweer zou een beetje lastig zou kunnen worden op enige hoogte, maar dat duurt meestal ook geen uren.
